Δευτέρα 30 Μαΐου 2016

Οι ζωγράφοι της γειτονιάς μου


Πέντε Έλληνες επιφανείς ζωγράφοι


Μαρία Μαρκοδημητράκη, Μαρία Μαθιουλάκη, Άννα Αυγήτα


49ο Νηπιαγωγείο Ηρακλείου  


Περίληψη

Νικηφόρος Λύτρας, Κωνσταντίνος Βολανάκης, Νικόλαος Γύζης, Κωνσταντίνος Παρθένης, Γεώργιος Ιακωβίδης. Πέντε από τους σημαντικότερους Έλληνες ζωγράφους. Τα ονόματά τους αποτελούν ονόματα οδών της γειτονιάς του σχολείου μας. Αυτό έγινε η αφορμή για να αναλάβουμε αυτό το πολιτιστικό πρόγραμμα Σχολικών δραστηριοτήτων, το οποίο λειτούργησε ως μέσον Αισθητικής Αγωγής, σπουδής στην Τέχνη και μετάδοσης της πολιτιστικής μας κληρονομιάς στα παιδιά. Στη διάρκεια των 5 περίπου μηνών που εκπονήθηκε, έγιναν σχετικές εκπαιδευτικές εξορμήσεις, επισκέψεις, καθώς και πολλές δραστηριότητες τέχνης, τεχνικής, ανάπτυξης της δημιουργικότητας, ανάπτυξης της φαντασίας, μουσικές, θεατρικές. Επίσης η εκδήλωση της γιορτής λήξης του σχολικού έτους, ως μουσικοθεατρική παράσταση από τα παιδιά.

Λέξεις κλειδιά
Πολιτιστική κληρονομιά, Αισθητική αγωγή, Ζωγράφοι
Κατηγορία προγράμματος
Πολιτιστικών θεμάτων
Εισαγωγή
Η Τέχνη είναι μια ανθρώπινη δραστηριότητα, συνυφασμένη με την έμπνευση, την αισθητική και τη δημιουργία. Αγγίζει τις πιο βαθιές πτυχές της ανθρώπινης ψυχής, συγκινεί, ενθουσιάζει, γοητεύει. Είναι μια γλώσσα ‘πανανθρώπινη’, χωρίς σύνορα και φυλετικές διακρίσεις, που ενώνει και συναδελφώνει τους ανθρώπους και τους βοηθάει να επικοινωνήσουν πνευματικά και ειρηνικά.  
Στοχεύοντας σε μια υγιή κοινωνία, «η εκπαίδευση στις Εικαστικές Τέχνες όχι μόνο μπορεί να προσφέρει ουσιαστικά στη γνώση αλλά μπορεί να αποτελέσει ισχυρό μέσο για την ανάπτυξη δημιουργικών και ενεργών ατόμων. Ατόμων που να μπορούν να χρησιμοποιούν την εικαστική γλώσσα, ατόμων με δεξιότητες αισθητικής κρίσης και σκέψης, με επινοητικότητα και ευαισθησία, ικανών να επικοινωνούν, να εκφράζονται δημιουργικά και να αντιμετωπίζουν προκλήσεις» (Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, 2008: Σύμφωνα με τον Vygotsky «η τέχνη είναι η οργάνωση της μελλοντικής μας συμπεριφοράς. ∆ημιουργεί προσδοκίες, οι οποίες μπορεί να μην εκπληρωθούν ποτέ, αλλά μας ωθούν να ανυψωθούμε πάνω από την καθημερινή ζωή σε κάτι που υπάρχει πέρα από αυτήν».
Υπό το πρίσμα αυτό, δημιουργείται η αναγκαιότητα στη σχέση της τέχνης με την εκπαίδευση, υποδεικνύοντας ακριβώς και την αναγκαιότητα της Εικαστικής αγωγής των παιδιών, ως γέφυρα της προσωπικής ευαισθησίας και έκφρασης, καλλιεργώντας τις αισθήσεις και τα συναισθήματα, δίνοντας στο παιδί αυτοπεποίθηση και κίνητρα για καλύτερη ζωή και μάθηση.
Είναι λοιπόν στο χέρι μας να φέρουμε τα παιδιά σε επαφή με διάφορες μορφές τέχνης και οφείλουμε να το κάνουμε. Άλλωστε η προσχολική ηλικία είναι η ηλικία που μπορούμε να κάνουμε ένα παιδί να αγαπήσει την τέχνη αφού πρώτα τη γνωρίσει. Γνωρίζουμε άλλωστε όλοι ότι αν εμείς αγαπάμε πραγματικά ένα αντικείμενο είναι πολύ εύκολο να περάσουμε την αγάπη μας αυτή και στα παιδιά.
Αφορμή για να αναπτύξουμε το πρόγραμμα σχολικών δραστηριοτήτων «Οι ζωγράφοι της γειτονιάς μου», στάθηκε το γεγονός ότι στη γειτονιά του νηπιαγωγείου μας υπάρχουν οδοί με ονόματα επιφανών Ελλήνων ζωγράφων. Κάτι που μας ενέπνευσε να επιλέξουμε πέντε από αυτούς τους ζωγράφους και να ξεκινήσουμε αυτό το ωραίο δημιουργικό πρόγραμμα. Η πρώτη μας δράση ήταν η περιήγηση στις οδούς των ζωγράφων. Η διάρκεια του προγράμματος ήταν περίπου έξι μήνες. Τα παιδιά συμμετείχαν με χαρά και ζωηρό ενδιαφέρον καθ΄όλη τη διάρκεια του προγράμματος.
Βιογραφίες των ζωγράφων
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ
Ο Γεώργιος Ιακωβίδης γεννήθηκε στα Χύδηρα της Λέσβου το 1853. Υπήρξε μαθητής στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με δάσκαλο του τον Νικηφόρο Λύτρα και στη συνέχεια μετέβη με υποτροφία στη Βαυαρική Ακαδημία των Καλών Τεχνών με δάσκαλούς του τον Gabriel Von Max, L. Löfftz και W.Lindenschmit. Πολύ γρήγορα διακρίνεται για το ταλέντο του τόσο στις σχολές που φοιτά όσο και σε διεθνείς εκθέσεις. Καταξιώνεται  στους καλλιτεχνικούς κύκλους της εποχής  και το έργο του αποκτά ευρύτερη κοινωνική αποδοχή. Ιδρύει σχολή ζωγραφικής το 1888 στο Μόναχο την οποία διατηρεί μέχρι το 1898. Επιστρέφει στην Αθήνα με πρόταση της Ελληνικής Κυβέρνησης για να αναλάβει τη διεύθυνση της νεοϊδρυθείσας Εθνικής Πινακοθήκης το 1900. Παράλληλα  λίγα χρόνια αργότερα αναλαμβάνει τη διδασκαλία στο μάθημα Ελαιογραφίας στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας της οποίας διορίζεται διευθυντής το 1910. Διακρίθηκε ως ζωγράφος παιδικών σκηνών, προσωπογραφίας και ανθογραφίας.   
ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΛΥΤΡΑΣ
Έχει αποκληθεί από τους μελετητές «γενάρχης και πατριάρχης» της ελληνικής τέχνης ο Νικηφόρος Λύτρας, αυτός που είναι περισσότερο από οτιδήποτε άλλο δημιουργός και δάσκαλος με καθαρά προσωπικές και γόνιμες διατυπώσεις. Γεννήθηκε στον Πύργο της Τήνου το 1832 και πέθανε στην Αθήνα το 1904.
Με σπουδές στο Σχολείο των τεχνών τα χρόνια 1850-56 και δασκάλους του το Ludwing Thierch, τους αδερφούς Μαργαρίτη και το Raffaelo Ceccoli, θα αρχίσει πολύ νωρίς την καλλιτεχνική του δραστηριότητα. Θα συνεχίσει τις σπουδές του στο Μόναχο με υποτροφία της ελληνικής κυβέρνησης τα χρόνια 1860 - 1865. Με τον γυρισμό του στην Ελλάδα το 1865 θα διοριστεί καθηγητής στην έδρα της Ανωτάτης Ζωγραφικής της καλλιτεχνικής Σχολής του Πολυτεχνείου, δηλαδή του Σχολείου των Τεχνών, όπου θα διδάξει 38 ολόκληρα χρόνια ως τη χρονιά του θανάτου του το 1904..
Κοντά του μαθήτεψαν πολλοί ζωγράφοι, που αργότερα ακολούθησαν διαφορετικούς δρόμους και διακρίθηκαν, όπως ο Γ. Ιακωβίδης, ο Π. Πανταζής, ο Γ. Ρόιλος, ο Ν. Βώκος.
Γνώρισε νωρίς την αναγνώριση και τη δόξα. Η παρουσία του στις καλλιτεχνικές εκθέσεις της Αθήνας, είτε ως εκθέτη είτε ως κριτή, υπήρξε συνεχής. Εκπροσώπησε την Ελλάδα, μαζί με τους διάσημους συναδέλφους του, στις Παγκόσμιες Εκθέσεις του Παρισιού του 1855, 1867, 1878 και της Βιέννης του 1873. Παρασημοφορήθηκε με τον Χρυσό Σταυρό του Σωτήρος το 1903.
ΒΟΛΑΝΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
Ο Κωνσταντίνος Βολανάκης ή Βολονάκης γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης το 1837. Αποφοίτησε από το γυμνάσιο το 1856 στη Σύρο. Την ίδια χρονιά πήγε στην Τεργέστη, από όπου ο θείος του Αφεντούλης, τον έστειλε στην Ακαδημία του Μονάχου για να σπουδάσει ζωγραφική κοντά στον Καρλ Φον Πιλότυ το 1860.
Το 1883 φεύγει από το Μόναχο, επιστρέφει στην Ελλάδα, εγκαθίσταται στον Πειραιά και διορίζεται καθηγητής στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Εκεί διδάσκει το μάθημα της Στοιχειώδους Γραφής και της Αγαλματογραφίας.
Εργάζεται πολύ, παράγει πολλά έργα και για λόγους βιοποριστικούς δουλεύει ως εργάτης της τέχνης και όχι μόνο ως καλλιτέχνης.
Ο Βολανάκης θεωρείται ο “πατέρας της θαλασσογραφίας”. Ζωγράφισε με μεγάλη αγάπη εικόνες της θάλασσας, της ζωής των ψαράδων, βάρκες, ψαροκάικα, πρωινά ηλιοβασιλέματα και νυχτιές με σεληνόφως.
Πολύ γνωστά του έργα ήταν: “Η πυρπόληση της τουρκικής φρεγάτας”, “Η ναυμαχία της Σαλαμίνας”, “Η αποβίβαση του Καραϊσκάκη στο Φάληρο”, “Το λιμάνι του Βόλου τη νύχτα”, “Το πανηγύρι του Μονάχου” που έδειχνε ιμπρεσιονιστικές τάσεις, “Η ναυμαχία της λύσσας” στην Αυστρία. Σε άλλες διακρίσεις του έλαβε ως βραβείο τον Αργυρό Σταυρό του Σωτήρος (1889) και το αργυρό βραβείο στη διεθνή έκθεση των Αθηνών (1903). Πέθανε πολύ φτωχός στην Αθήνα το 1907 από ασθένεια.
ΓΥΖΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Ο Νικόλαος Γύζης γεννήθηκε στην Τήνο το 1842. Το 1850 η οικογένειά του έρχεται στην Αθήνα. Εκεί ο Νικόλαος εκδηλώνει την καλλιτεχνική του κλίση στη ζωγραφική και 17 ετών γράφεται στη Σχολή Καλών Τεχνών του Πολυτεχνείου. Παρακολουθεί μαθήματα ξυλογραφίας και χαλκογραφίας, φτιάχνοντας επιγραφές προκειμένου να βοηθήσει την οικογένειά του οικονομικά.
Ολοκληρώνοντας τις σπουδές του ο πλούσιος φιλότεχνος Νικόλαος Νάζος μεσολαβεί, ώστε ο Νικόλαος Γύζης να λάβει υποτροφία από το Ευαγές Ίδρυμα του ναού της Ευαγγελιστρίας της Τήνου και να συνεχίσει τις σπουδές του στη σχολή του Μονάχου.
Το 1871 επιστρέφει στην Αθήνα όπου μετατρέπει το πατρικό του σπίτι σε ατελιέ. Αργότερα το 1873 μαζί με τον φίλο του και ζωγράφο Νικηφόρο Λύτρα ταξιδεύουν στην Ανατολή, όπου οι εμπειρίες που αποκόμισαν βοήθησαν στην μετέπειτα καλλιτεχνική τους εξέλιξη. Το 1877 παντρεύεται την Άρτεμη Νάζου με την οποία απέκτησε πέντε παιδιά και ξαναγυρίζει στο Μόναχο για να παραμείνει εκεί μέχρι το τέλος της ζωής του, αφού οι συνθήκες στην Ελλάδα τον είχαν απογοητεύσει. Το 1880 ανακηρύχτηκε σε επίτιμο μέλος της Σχολής του Μονάχου και το 1988 εκλέχθηκε τακτικός καθηγητής στο ίδιο ίδρυμα.
Άτομο βαθιά θρησκευόμενο στράφηκε μετά προς τις αλληγορικές και μεταφυσικές παραστάσεις που δήλωναν τις υπαρξιακές του αγωνίες. Κυρίαρχα θέματα των έργων του ήταν η Ελληνική επανάσταση του 1821, ο αγώνας εναντίον του κακού και η νίκη του καλού. Σημαντικότερη μορφή στα έργα του ήταν η γυναίκα που εμφανίζεται ως Τέχνη, ως Μουσική, ως Άνοιξη, ως Δόξα κλπ.
Ο Νικόλαος Γύζης φιλοτέχνησε αφίσες, εικονογράφησε βιβλία και τα σημαντικότερα έργα του ήταν: “Το κρυφό σχολειό”, “Τα αρραβωνιάσματα”, “Το παιδομάζωμα”, “Ο αρχάγγελος”, “Ιδού ο Νυμφίος έρχεται”, “Ο χορός των Μουσών” κλπ.
Πέθανε στο Μόναχο από λευχαιμία το 1901 και τα τελευταία του λόγια ήταν: “Λοιπόν ας ελπίζωμεν και ας ζητούμεν να είμεθα εύθυμοι”.
ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΡΘΕΝΗΣ
Ο Κώστας Παρθένης γεννήθηκε το 1878 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Ο πατέρας του ήταν Έλληνας και η μητέρα του Ιταλίδα. Σπούδασε ζωγραφική στην Ακαδημία Καλών Τεχνών στη Βιέννη. Η πρώτη έκθεση των έργων του έγινε το 1899 στη Βιέννη, ενώ το 1900 εξέθεσε τα έργα του και στην Αθήνα. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα το 1903 ασχολήθηκε και με την αγιογραφία.
Από το 1909 έως το 1914 έζησε στο Παρίσι, όπου διαμόρφωσε το δικό του προσωπικό ύφος. Συμμετείχε σε εκθέσεις κερδίζοντας ένα βραβείο για τον πίνακα “Η πλαγιά” και άλλο βραβείο για το έργο του “Ο Ευαγγελισμός”.
Το 1917 στην Αθήνα μαζί με άλλους ζωγράφους ίδρυσε την ομάδα “Τέχνη”. Στόχος τους ήταν να ανατρέψουν τον συντηρητικό ακαδημαϊσμό που επικρατούσε στην αθηναϊκή καλλιτεχνική ζωή. Το 1918 αγιογράφησε τον ναό του Αγίου Αλεξάνδρου στο Παλαιό Φάληρο και πραγματοποίησε την πρώτη του μεγάλη έκθεση με 240 πίνακες στο Ζάππειο. Το 1920 βραβεύθηκε με το Εθνικό Αριστείο Τεχνών και το 1937 τιμήθηκε με το χρυσό βραβείο της Διεθνούς Έκθεσης του Παρισιού για το έργο του: “Ο Ηρακλής μάχεται με τις αμαζόνες”.
Σπουδαία του έργα ήταν: “Ο Χριστός στο όρος των ελαιών”, “Οι λουόμενες”, “Νεκρή φύση με φρούτα και βιολί”, “Το λιμάνι της Καλαμάτας”, “Τοπίο με δέντρα”, “Ο χορός”, “Ορφέας και Ευρυδίκη” κ.α.
Ο Κώστας Παρθένης απέκτησε δύο παιδιά, τη Σοφία και το Νίκο. Προς το τέλος της ζωής του έπαθε παράλυση και πέθανε στην Αθήνα το 1967.
ΣΚΟΠΟΙ – ΣΤΟΧΟΙ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ
Το σχέδιο εργασίας με τίτλο: “Οι ζωγράφοι της γειτονιάς μου”, που πραγματοποιήθηκε στο νηπιαγωγείο μας είχε τους εξής στόχους:
  • να γνωρίσουν τα παιδιά την πολιτιστική μας κληρονομιά
  • να έρθουν σε επαφή με την τέχνη
  • να γνωρίσουν τους ζωγράφους που τα ονόματά τους κοσμούν τους δρόμους  της γειτονιάς του νηπιαγωγείου
  • να αποκτήσουν αισθητικό κριτήριο
  • να καλλιεργήσουν την φαντασία και τη δημιουργικότητά τους
  • να εξοικειωθούν με διάφορες τεχνικές, υλικά και εργαλεία
  • να μυηθούν σε διάφορες μορφές θεατρικής έκφρασης
  • να εξασκηθούν σε παιχνίδια γλώσσας και μαθηματικών
  • να δημιουργήσουν ιστορίες και ποιήματα
  • να μάθουν να συνεργάζονται και να δουλεύουν ομαδικά
  • να αυτενεργούν, να παρατηρούν και να λύνουν τα προβλήματα
ΑΦΟΡΜΗΣΗ
Πλησίαζαν τα Χριστούγεννα και φτάνοντας στην ενότητα τα ήθη και έθιμα των Χριστουγέννων, ήρθε η κουβέντα και στα κάλαντα. Με αφορμή το συγκεκριμένο ερέθισμα οι νηπιαγωγοί οδήγησαν τη συζήτηση στη ζωγραφική τέχνη και ιδιαίτερα στον πίνακα του Νικηφόρου Λύτρα με τίτλο: “Κάλαντα”. Τα παιδιά κλήθηκαν να περιγράψουν τον πίνακα ως προς τα πρόσωπα, τον αριθμό τους, τα χρώματα, την εποχή, το διάστημα της μέρας, τα μουσικά όργανα και τα ρούχα που φορούσαν. Στη συνέχεια έφεραν στο σχολείο ρούχα και αξεσουάρ, ώστε να τον ζωντανέψουμε και στο τέλος κάθε παιδί τον ζωγράφισε με το δικό του προσωπικό ύφος.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΟΜΑΔΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Κι ενώ το σύνθημα εκκίνησης της δουλειάς του σχεδίου εργασίας δόθηκε, απαραίτητη προϋπόθεση ήταν να δημιουργηθούν οι ομάδες εργασίας των παιδιών. Αρχικά παίξαμε ένα κινητικό παιχνίδι γλώσσας με τις φωτογραφίες και τα ονόματα των ζωγράφων, ώστε τα παιδιά να αντιστοιχίσουν σωστά τις εικόνες με τις λέξεις και να μάθουν με ποιους ζωγράφους θα ασχοληθούν. Έπειτα κάθε παιδί επέλεξε με ποιο ζωγράφο θα ήθελε να ασχοληθεί βάζοντας κάτω από τον ζωγράφο το όνομά του. Το παιχνίδι ολοκληρώθηκε ορίζοντας συγκεκριμένο χρώμα για την κάθε ομάδα ζωγράφων και έτσι οι ομάδες εργασίας ήταν έτοιμες για δουλειά! Κατά τη διάρκεια των διακοπών των Χριστουγέννων ζητήσαμε από τους γονείς να αναζητήσουν μαζί με τα παιδιά πληροφορίες από βιβλία και το διαδίκτυο για τις βιογραφίες και τα έργα των ζωγράφων.
ΙΣΤΟΓΡΑΜΜΑ
Η επόμενη δουλειά μας ήταν να φτιάξουμε το ιστόγραμμα του σχεδίου εργασίας μας. Γράψαμε τον τίτλο του, έπειτα την πηγή της ιδέας του σχεδίου και με βάση ποια ερεθίσματα το ξεκινήσαμε. Μετά αναφέραμε τις ενότητες που θα επεξεργαστούμε σε σχέση με το θέμα: γλώσσα, μαθηματικά, μουσική, θρησκεία, ψυχοκίνηση, εικαστικά, θέατρο, ιστορία, γεωγραφία και τέλος καταγράψαμε τις προτάσεις των παιδιών για το πώς θα μελετήσουμε το θέμα μας: να διαβάσουμε βιβλία, να ψάξουμε στο διαδίκτυο, να ρωτήσουμε τους συγγενείς μας, να πάμε σε έκθεση ζωγραφικής, να ζωγραφίσουμε, να μάθουμε για την οικογένεια των ζωγράφων, να δούμε τους πίνακές τους.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΩΝ ΖΩΓΡΑΦΩΝ ΚΑΙ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ
Τα παιδιά εξέφρασαν την επιθυμία να μάθουν από πού κατάγονταν οι ζωγράφοι γι' αυτό τον λόγο χρησιμοποιήσαμε τον χάρτη της Ελλάδας στον οποίο εντοπίσαμε τους τόπους γέννησης των ζωγράφων βάζοντας πάνω τους τα ονόματα με τις φωτογραφίες τους. Συνεχίσαμε το μάθημα γεωγραφίας με ένα εικονικό ταξίδι στα μέρη καταγωγής τους με το λογισμικό αστικοποίησης google earth. Στη συνέχεια δουλέψαμε ομαδικά φτιάχνοντας σε μεγάλα χαρτόνια τις βιογραφίες των ζωγράφων γράφοντας και ζωγραφίζοντας. Τέλος σε συνεργασία με το κλασικό τμήμα φτιάξαμε τις προσωπογραφίες των ζωγράφων και παίξαμε όλοι μαζί με αυτές.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΔΡΑΣΕΩΝ
Δράσεις που πραγματοποιήθηκαν από κοινού από τα δύο τμήματα, το κλασσικό και το ολοήμερο
1. Περίπατος στη γειτονιά του νηπιαγωγείου μας
Κι ενώ ο νέος χρόνος είχε μπει στη ζωή μας για τα καλά, το ίδιο δυναμικά ξεκίνησε και η δουλειά μας στο σχολείο. Ανατρέξαμε στον υπολογιστή για να εντοπίσουμε στο διαδικτυακό χάρτη google maps τις οδούς με τα ονόματα των διάσημων Ελλήνων ζωγράφων. Στη συνέχεια γονείς, παιδιά κι εκπαιδευτικοί οργανώσαμε περίπατο στους δρόμους της γειτονιάς του νηπιαγωγείου μας προκειμένου να βρούμε τις οδούς. Πράγματι τις εντοπίσαμε, τις διαβάσαμε και τις φωτογραφίσαμε. Επιστρέφοντας στο σχολείο παίξαμε ένα παιχνίδι μνήμης συζητώντας με τα παιδιά τι διαδρομή κάναμε και ποια μαγαζιά είδαμε κοντά στις οδούς. Μετά αναπαραστήσαμε μέσα στην τάξη κινητικά τη διαδρομή που κάναμε χρησιμοποιήσαμε σχοινί, τις φωτογραφίες των ζωγράφων, τα ονόματά τους και αντικείμενα για να φτιάξουμε τα μαγαζιά. Έπειτα το κάθε παιδί αποτύπωσε στο χαρτί του τη διαδρομή γράφοντας το όνομα του ζωγράφου σε κάθε ταμπέλα. Τέλος κατασκευάσαμε τις ταμπέλες των οδών διακοσμώντας τις με έργα των ζωγράφων.
2. Επίσκεψη στην έκθεση έργων τέχνης, με την τεχνική του ψηφιδωτού, στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου
Στη Δημοτική Πινακοθήκη της πόλης μας έγινε, από έναν τοπικό καλλιτεχνικό σύλλογο, έκθεση ψηφιδωτών έργων, αντίγραφα από ομώνυμους πίνακες ζωγράφων του 19ου και 20ου αιώνα, μεταξύ των οποίων ήταν και πολλά έργα των 5 ζωγράφων με τους οποίους ασχοληθήκαμε στο πρόγραμμά μας.
Στην πινακοθήκη μας υποδέχτηκε εκπρόσωπος του συλλόγου καλλιτεχνών, ο οποίος μας ξενάγησε στην έκθεση, μιλώντας μας για τους ζωγράφους, τους τίτλους των έργων τους,  περιγράφοντας τους πίνακες και κάνοντας μια ανάλυση σε κάποιους απ΄αυτούς. Εστιάσαμε περισσότερο στους πίνακες των 5 ζωγράφων που μας ενδιέφεραν, καθώς κάποιους πίνακες τους είχαμε ήδη επεξεργαστεί στην τάξη. Κατόπιν έφτιαξε μαζί με τα παιδιά ένα μικρό ψηφιδωτό, που μας το χάρισε ως ενθύμιο. Στη συνέχεια τα παιδιά ζωγράφισαν κάποιον πίνακα της επιλογής τους και επιστρέψαμε στο σχολείο γεμάτοι από όμορφες εικόνες και εμπειρίες. Τα παιδιά του ολοήμερου, στη συνέχεια της ημέρας τους έφτιαξαν τα επώνυμα των 5 ζωγράφων με την τεχνική του ψηφιδωτού, από διάφορα υλικά.
3. Μια ζωγράφος στο σχολείο μας
Στο σχολείο μας υποδεχτήκαμε την κυρία Λίλα από την Ουγγαρία, μητέρα του Απόλλωνα, μαθητή μας στο κλασσικό τμήμα. Η κ. Λίλα, απόφοιτη της Σχολής Καλών Τεχνών της πατρίδας της, προσφέρθηκε να μεταδώσει στα παιδιά ένα μέρος από τις γνώσεις της και τον ενθουσιασμό της γύρω από την αγαπητή σε όλους, και κυρίως στα παιδιά, τέχνη της ζωγραφικής. Μίλησε στα παιδιά για τη σχολή που τελείωσε, τους έδειξε κάποια από τα υλικά που χρησιμοποιεί, τα πινέλα της καθώς και κάποιους πίνακές της, φτιαγμένους με κάρβουνο, μελάνι και χρώματα λαδιού. Έφτιαξε ένα έργο με κάρβουνο δείχνοντάς μας πώς γίνεται η σκιά και μας το χάρισε. Τέλος ενέπλεξε στη διαδικασία και τα παιδιά, βάζοντάς τα να σκιτσάρουν μια ομαδική εργασία. Ζωγράφισαν την πόλη μας με κάρβουνο, σε χαρτί του μέτρου. Το έργο τους ολοκληρώθηκε με μια πορτοκαλί κορνίζα από γκοφρέ χαρτί.
Ευχαριστήσαμε την κ. Λίλα για την παρουσίασή της, της εκφράσαμε τις εντυπώσεις μας και τις γνώσεις που αποκομίσαμε.
4. Ο πίνακας «Τα παραμύθια της γιαγιάς» του Ν. Γύζη, ζωντανεύει
Ο πίνακας «Τα παραμύθια της γιαγιάς», που άρεσε πολύ στα παιδιά, σε συνδυασμό με την παγκόσμια ημέρα βιβλίου, έγιναν η αφορμή για να καλέσουμε στο νηπιαγωγείο τη γιαγιά μαθητή μας.
Με μεγάλη χαρά αφηγήθηκε στα παιδιά ένα λαϊκό παραμύθι που το ήξερε απ΄τον πεθερό της κι εκείνος απ΄τον παππού του, με τίτλο «Ο χειμώνας, το καλοκαίρι και ο θάνατος». Ενόψει της εορτής του Πάσχα, το μήνυμα του παραμυθιού ήτα σχετικό: η αγάπη και ο τίμιος αγώνας μπορούν να νικήσουν ακόμα και το θάνατο.
Στη συνέχεια η προσκεκλημένη μας συζήτησε με τα παιδιά για πράγματα που φοβόμαστε, παράλογα πολλές φορές, διηγώντας ανάλογη προσωπική της ιστορία. Ακόμη αναφέρθηκε στα παιχνίδια που έπαιζε μικρή στο χωριό. Αργότερα συγκρίναμε με τα παιδιά την εικόνα της γιαγιάς που μας διηγήθηκε όλα αυτά με την εικόνα του αντίστοιχου πίνακα ζωγραφικής.
5. Επίσκεψη στο εργαστήρι ζωγραφικής και σχεδίου «Artion»
   Επισκεφθήκαμε το εργαστήρι αυτό στο κέντρο της πόλης. Αρχικά περιηγηθήκαμε στον όροφο, όπου είδαμε συνθέσεις ζωγραφικής  των μαθητών του εργαστηρίου, γραμμικά σχέδια, σχέδια φτιαγμένα με κάρβουνο και αγάλματα. Κατόπιν σε άλλη αίθουσα, ειδικά διαμορφωμένη για το πρόγραμμά μας, έγινε προβολή πινάκων του Ιακωβίδη, Γύζη, Λύτρα και Βολανάκη. Τους περιγράψαμε, συζητήσαμε και αναπαραστήσαμε κάποιους απ΄ αυτούς μέσα σε ξύλινο πλαίσιο-κορνίζα. Στο τέλος τα παιδιά ζωγράφισαν έχοντας ως ερέθισμα τα έργα των παραπάνω ζωγράφων «Ο Ζαχαροπλάστης», «Η αποστήθιση» και «Το κούρεμα». Τα παιδιά κλήθηκαν να ζωγραφίσουν το περιβάλλον του ζαχαροπλάστη, τι φαντάζονταν ότι έκανε το κορίτσι πριν και μετά το διάβασμα…
Ήταν μια ιδιαίτερη εμπειρία για τα παιδιά, καθώς ο χώρος του εργαστηρίου προέτρεπε για έμπνευση και δημιουργία.
6. Η Φιλαρμονική του Δήμου στην αυλή του νηπιαγωγείου μας
Είκοσι πέντε Μουσικοί με τα μουσικά τους όργανα επισκέφθηκαν το σχολείο μας. Ακούσαμε το κάθε μουσικό όργανο ξεχωριστά, κρουστά, πνευστά, έγχορδα, έτσι ώστε δόθηκε η ευκαιρία στα παιδιά να τα γνωρίσουν από κοντά. Έπαιξαν σε μουσική συναυλία διάφορα δημοφιλή μουσικά κομμάτια και κάποια απ΄ τον κινηματογράφο. Τα παιδιά χόρεψαν στον ρυθμό της μουσικής και έκαναν παρέλαση στον ρυθμό εμβατηρίων. Η δράση αυτή συνδυάστηκε με τον αγαπημένο μας πίνακα «Μουσική συναυλία» του Γ. Ιακωβίδη. Ήταν μια μαγευτική εμπειρία για τα παιδιά και για εμάς. Την επόμενη μέρα τα παιδιά ζωγράφισαν το αγαπημένο ή αγαπημένα τους μουσικά όργανα από όλα αυτά που άκουσαν και είδαν καθώς και τη Φιλαρμονική.
7. Ζωγραφική σε καμβά στο σπίτι με τους φίλους μας
Η κάθε ομάδα ζωγράφων συναντήθηκε με το σπίτι ενός παιδιού της ομάδας για να ζωγραφίσουν το κάθε παιδί έναν πίνακα του ζωγράφου του σε καμβά. Επίσης έπρεπε να απαντήσουν σε κάποιες ερωτήσεις που είχαν σχέση με το θέμα του πίνακά τους. Με αυτή τη δράση τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να βρεθούν με τους φίλους τους και εκτός σχολείου, να γνωριστούν οι γονείς μεταξύ τους, να συνεργαστούν παίζοντας και δημιουργώντας και να ανταλλάξουν μεταξύ τους ιδέες, προτάσεις και λύσεις.
8. Θεατρική παράσταση από τα παιδιά ως Γιορτή λήξης του σχολικού έτους
Οι πέντε σπουδαίοι Έλληνες ζωγράφοι του 19ου αιώνα, «συναντήθηκαν» δύο αιώνες μετά στην αυλή του νηπιαγωγείου μας, για να ζωντανέψουν μέσα από τα παιδιά σε μια θεατρική παράσταση, που έγινε παρουσία γονέων. Η παράσταση ήταν μια σπονδυλωτή ιστορία, φτιαγμένη από εννέα μικρότερες ιστορίες ενωμένες, βασισμένες πάνω σε εννέα πίνακες των ζωγράφων: «Τα παραμύθια της γιαγιάς» του Ν. Γύζη, «Παιδική συναυλία» και «Παραφωνία» του Γ. Ιακωβίδη, «Επιστροφή από το πανηγύρι» και «Αναμονή» του Ν. Λύτρα, «Οι Λουόμενες» και «Νεκρή φύση με φρούτα και βιολί» του Κ. Παρθένη, «Σπρώχνοντας τη βάρκα στη θάλασσα» του Κ. Βολανάκη και «Ο χορός των μουσών» του Ν. Γύζη. Οι ιστορίες αυτές φτιάχτηκαν στη διάρκεια της σχολικής χρονιάς μαζί με τα παιδιά ως αναπαραστάσεις των πινάκων. Δύο εξ αυτών ήταν βασισμένες πάνω σε δημιουργία ιστορίας από τα παιδιά, με ερέθισμα τους πίνακες «Οι Λουόμενες» και «Αναμονή». Το σκηνικό μας καθώς και κάποια από τα σημεία όψης τα φτιάξαμε επίσης μαζί με τα παιδιά.
Με τη θεατρική αυτή παράσταση κορυφώθηκε το πρόγραμμα «Οι ζωγράφοι της γειτονιάς μου», ένα πρόγραμμα τόσο δημιουργικό, διασκεδαστικό, για τα παιδιά και για εμάς.

ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΤΩΝ ΖΩΓΡΑΦΩΝ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗ ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟΥ
ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ
Παιχνίδι γλώσσας με τα ονόματα των ζωγράφων
Ενώ συζητούσαμε για το σώμα μας και τα μέλη του σκεφτήκαμε να παίξουμε ένα παιχνίδι γλώσσας με τα αρχικά γράμματα από τα ονόματα των ζωγράφων. Πρώτα διαβάσαμε τα ονόματα και αναγνωρίσαμε το αρχικό γράμμα βάζοντας δίπλα στο κάθε όνομα την καρτέλα με το αρχικό γράμμα, μετά διαβάσαμε τα επίθετα και κάναμε την ίδια διαδικασία. Έπειτα τα τοποθετήσαμε κατά αλφαβητική σειρά και στη συνέχεια ενώσαμε με ξυλαράκια το όνομα με το επίθετο του ζωγράφου. Αργότερα κατά αλφαβητική σειρά τοποθετήσαμε όνομα και επίθετο σε όποιο μέλος του σώματος θέλαμε πάνω σε ένα ξύλινο μοντέλο σώματος ονομάζοντας κάθε φορά το μέλος του σώματος. Τέλος κάθε παιδί στο χαρτί του έκοψε και κόλλησε κατά αλφαβητική σειρά τα ονόματα κι επίθετα των ζωγράφων ενώνοντάς τα σωστά μεταξύ τους.
ΔΙΑΤΡΟΦΗ
Γ. ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ: «Νεκρή φύση με σταφύλι» , «Ρόδια»
Κ. ΠΑΡΘΕΝΗΣ: «Νεκρή φύση με φρούτα και βιολί»
Ν. ΛΥΤΡΑΣ: «Ο Γαλατάς»
Τα παιδιά περιέγραψαν τους πίνακες, μίλησαν για τα συναισθήματα των ζωγράφων όταν έφτιαχναν τους πίνακες και προσπάθησαν να τους ζωντανέψουν με πραγματικά αντικείμενα. Χρησιμοποίησαν διάφορα υλικά όπως: μαλλί, μεταλιζέ και οντoυλέ χαρτόνια, ξυλομπογιές για να φτιάξει ατομικά το κάθε παιδί τον πίνακά του. Κατόπιν δούλεψαν ομαδικά φτιάχνοντας τα έργα με εφημερίδες, κανέλες, πινέλα και τέμπερες. Επιπλέον, βρήκαμε παραμύθι, γλωσσοδέτη και τραγούδι σχετικά με τα έργα αυτά και στο τέλος έφτιαξαν φρουτοσουβλάκια αφού το θέμα μας ήταν τα φρούτα. Κάναμε και μαθηματικά μετρώντας τα ρόδια στον πίνακα του Ιακωβίδη, μετά τα ζωγραφίσαμε, τα κόψαμε και τα κολλήσαμε γράφοντας τους αριθμούς από το ένα έως το τέσσερα.  Μιλήσαμε για το έθιμο “καλά μπερκέτια” την ευχή δηλαδή που δίνει ο ένας γεωργός στον άλλον, όταν σπέρνουν τα χωράφια τους, τρώγοντας ένα ρόδι. Ζωγραφίσαμε τον πίνακα με τέμπερα, το κάθε παιδί με τον δικό του τρόπο.
Ομαδοσυνεργατικά, δημιουργήσαμε 4 εργασίες με την τεχνική της ακουαρέλας και του κολλάζ: Ο γαλατάς, τα πρόβατα στο λιβάδι, τα γαλακτοκομικά προϊόντα, το σύγχρονο εργοστάσιο γαλακτοκομικών ειδών.  
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
Γ. ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ: “Η μητρική στοργή”
                         “Τα πρώτα βήματα
                         “Η γυναίκα κι ο γιος του καλλιτέχνη”
Διανύοντας τη βδομάδα όπου επρόκειτο να γιορτάσουμε τη γιορτή της μητέρας ασχοληθήκαμε εκτενώς με το θέμα της οικογένειας για την οποία έχουν ζωγραφίσει ο Γεώργιος Ιακωβίδης και ο Νικόλαος Γύζης. Σε συνεργασία και τα δύο τμήματα ζωντανέψαμε τον πίνακα του Ιακωβίδη, “Τα πρώτα βήματα”. Σ' αυτό μας βοήθησε μια γιαγιά – γειτόνισσα με το εγγονάκι της που με χαρά ήρθαν στο νηπιαγωγείο και αναπαραστήσαμε τον πίνακα. Τα παιδιά κατατόπισαν τους επισκέπτες μας για το πώς θα στηθούν και τι θα κάνουν αφού το έργο δείχνει μια γιαγιά να βοηθάει το εγγονάκι της να κάνει τα πρώτα του βήματα με τη συμμετοχή και της αδελφής του. Αργότερα, τα νήπια έγιναν κι αυτά γιαγιά και παππούς, μαθαίνοντας το παιδάκι να περπατάει. Στη συνέχεια κάναμε διάφορες εργασίες όπως: τα παιδιά έπρεπε να βρουν διαφορές ανάμεσα στους δύο πίνακες με τη γιαγιά και τον παππού αντίστοιχα. Έφτιαξαν μία οικογένεια χρησιμοποιώντας τους πίνακες του Ιακωβίδη. Έκοψαν την εικόνα “τα πρώτα βήματα” σε κομμάτια φτιάχνοντας τον πίνακα μετά σε παζλ. Διακόσμησαν την οικογενειακή τους φωτογραφία, όπως τον αντίστοιχο πίνακα του Ιακωβίδη.
Την επόμενη μέρα δεχτήκαμε στο νηπιαγωγείο μας τη μαμά της Άντας με το αδελφάκι της για να ζωντανέψει τον πίνακα του Ιακωβίδη: “Η μητρική στοργή”. Έπειτα τα παιδιά έπαιξαν το ρόλο της μαμάς και του μωρού και η δράση ολοκληρώθηκε με την εικαστική δημιουργία του πίνακα από τα παιδιά με οδηγό το περίγραμμα της μορφής της μητέρας και του μωρού. Επίσης έφτιαξαν μια κάρτα δώρο για τη μαμά με αληθινά λουλούδια. Τέλος συζητήσαμε με τα παιδιά ποιους τρόπους χρησιμοποιεί η μαμά για να ταΐσει το μωρό ενώ αυτό κλαίει. Τα νήπια απάντησαν: του λέει τραγούδια, παραμύθια, νανουρίσματα και του κάνει παιχνίδια.
ΜΟΥΣΙΚΗ
Γ. ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ: “Παιδική συναυλία”
                         “Παραφωνία”
Στα πλαίσια της ενότητας της μουσικής συγκρίναμε τους δύο πίνακες του Γ. Ιακωβίδη και συνθέσαμε μια ιστορία. Έπειτα αναπαραστήσαμε τους πίνακες χρησιμοποιώντας πραγματικά και αυτοσχέδια μουσικά όργανα. Φτιάξαμε το σπίτι της κας Μουσικής και με το σώμα μας κατασκευάσαμε το πεντάγραμμο, το κλειδί του σολ και τις νότες. Ανακαλύψαμε και άλλα μουσικά όργανα. Τα ομαδοποιήσαμε σε πνευστά, κρουστά και έγχορδα. Στο λογισμικό baby pedia ακούσαμε τους ήχους των μουσικών οργάνων.
Για το κλασσικό τμήμα, η «Παιδική συναυλία» έγινε ο αγαπημένος μας πίνακας και ασχοληθήκαμε πολλές μέρες μ’ αυτόν. Τον προβάλλαμε μέσω του προτζέκτορα και «μπήκαμε» μέσα σ’ αυτόν, παίζοντας με τα μουσικά μας όργανα. Αποτέλεσε αφορμή για ν΄ ανοίξουμε τη διαθεματική ενότητα «Μουσικά όργανα».
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Ν.ΛΥΤΡΑΣ: « Τα Κάλαντα»
ΑΠΟΚΡΙΕΣ
Ν. ΛΥΤΡΑΣ: “Επιστροφή από το πανηγύρι”
Αναπαραστήσαμε τον πίνακα με διάφορα αξεσουάρ. Απαντήσαμε στις ερωτήσεις: Ποια εποχή φτιάχτηκε ο πίνακας; Ποιο από τα παιδιά είναι μεγαλύτερο; Γιατί χρησιμοποιούν το γαϊδούρι; Πώς νιώθουν τα πρόσωπα του πίνακα; Συγκρίναμε το πανηγύρι της εποχής εκείνης με αυτό της σύγχρονης εποχής. Κατασκευάσαμε τα όργανα του πίνακα, τον ζωγραφίσαμε και τον επενδύσαμε με το τραγούδι: Ο Χαραλάμπης.
Με αφορμή τον πίνακα αυτόν μιλήσαμε για τις απόκριες και αποφασίσαμε να ντυθούμε ζωγράφοι. Φτιάξαμε μόνοι μας τη στολή μας, κατασκευάσαμε καπέλα και στολίσαμε σακούλες σκουπιδιών με παλέτες.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1821 – ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ
Κ. ΒΟΛΑΝΑΚΗΣ: “Η έξοδος του Άρεως”
                           “Η πυρπόληση της τουρκικής φρεγάτας”
Ν. ΛΥΤΡΑΣ: “Η πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας”
                  “Ο Γαλατάς”
Ν. ΓΥΖΗΣ: “Το κρυφό σχολειό”
                 “Μετά την καταστροφή των Ψαρών”
                 “Το παιδομάζωμα”
                 “Τα αρραβωνιάσματα”
                 “Ο αιχμάλωτος”
Κ. ΠΑΡΘΕΝΗΣ: “Ευαγγελισμός”
Πλησιάζοντας στον εορτασμό της εθνικής μας εορτής 25ης Μαρτίου 1821, ανακαλύψαμε πλήθος έργων των ζωγράφων μας. Ζωγραφίσαμε τον πίνακα του Κ. Βολανάκη: “Η έξοδος του Άρεως”, τον ζωντανέψαμε χρησιμοποιώντας διάφορα καραβάκια, υφάσματα και τον επενδύσαμε μουσικά με ένα όργανο που έβγαζε τον ήχο της θάλασσας. Στη συνέχεια, μελετώντας τους πίνακες του Ν. Λύτρα: “Η πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας” και του Κ. Βολανάκη: “Η πυρπόληση της τουρκικής φρεγάτας” τους συγκρίναμε βρίσκοντας τις διαφορές κι ομοιότητές τους και στο τέλος τους ζωγραφίσαμε.
Αργότερα δραματοποιήσαμε το κρυφό σχολειό του Ν. Γύζη και γράψαμε το ποίημα Φεγγαράκι μου λαμπρό. Κατόπιν χωριστήκαμε σε ομάδες και ζωγραφίσαμε τους πίνακες του Ν. Γύζη: “Το παιδομάζωμα”, “Ο αιχμάλωτος”, “Μετά την καταστροφή των Ψαρών” και “Τα αρραβωνιάσματα”, ενώ μετά περιγράψαμε τα γεγονότα και τα συναισθήματα που προκύπτουν από τον κάθε πίνακα. Δραματοποιήσαμε «Τα αρραβωνιάσματα» και μιλήσαμε για το νόημά τους.
Έπειτα σειρά είχε  «ο Γαλατάς» του Ν. Λύτρα. Συζητήσαμε γι' αυτόν, για το επάγγελμά του, τις συνήθειές του, την παραδοσιακή του ενδυμασία, τα εργαλεία του και δημιουργήσαμε το δικό μας γαλατά με λεπτομέρειες από το έργο.
Η ενότητα αυτή ολοκληρώθηκε με τον «Ευαγγελισμό» του Κ. Παρθένη, τον οποίο αναπαραστήσαμε και τον ζωγραφίσαμε μιλώντας παράλληλα για τη γιορτή της εκκλησίας μας και το μήνυμα αυτής.
Στο κλασικό τμήμα ζωγραφίσαμε τον «Ευαγγελισμό» με μικτή τεχνική.
ΠΑΣΧΑ
Κ. ΠΑΡΘΕΝΗΣ: “Ο Χριστός στο όρος των ελαιών”
                         “Η αποκαθήλωση”
                         “Η ανάσταση”
                         «Ο Χριστός στο σταυρό»
Ν. ΓΥΖΗΣ: “Τσουρέκι”
Γ. ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ: “Το κερί της βλάχας”
Λίγο πριν τον εορτασμό του Πάσχα βιώσαμε με τα παιδιά το θείο δράμα, αλλά και τα έθιμα του Πάσχα μέσα από τα έργα των ζωγράφων μας. Αναπαραστήσαμε τους 3 πρώτους πίνακες του Παρθένη με διάφορα υλικά και τους ζωγραφίσαμε. Παίξαμε Θεατρικό παιχνίδι με ερέθισμα τον πίνακα «Ο Χριστός στο σταυρό».
Στη συνέχεια με ερέθισμα το «Τσουρέκι» του Ν. Γύζη, φτιάξαμε τα πασχαλιάτικα τσουρέκια στο σχολείο με τη βοήθεια των μαμάδων των παιδιών, ζωγραφίσαμε τον πίνακα και τον ζωντανέψαμε.
«Το κερί της βλάχας» του Ιακωβίδη στάθηκε αφορμή για να τον ζωγραφίσουν τα παιδιά, να μιλήσουμε για τον συμβολισμό του κεριού στην εκκλησία, για τη λαμπάδα του Πάσχα, το Άγιο φως και για να θέσουν σε λειτουργία τη φαντασία τους ώστε να παρουσιάσουν τον πίνακα με τον δικό τους τρόπο.
ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ
Γ. ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ: “Γεράνια σε κάνιστρο”
                        “Βάζο με γαρύφαλλα”
                        “Η κοιμισμένη ανθοπώλης”
                        «Ο κήπος»
Καλωσορίζουμε την Άνοιξη και τα λουλούδια της μέσα από τον πίνακα του Γ. Ιακωβίδη “Γεράνια σε κάνιστρο.” Τον δημιουργήσαμε με τέμπερες και πινέλα, στο κλασικό με τέμπερα και κολλάζ. Έπειτα παίξαμε κινητικό παιχνίδι με πραγματικά γεράνια για να φτιάξουμε το καλάθι του πίνακα και στο τέλος κάναμε μαθηματικά – διατάξεις από το μεγάλο στο μικρό με φυσικά φύλλα γερανιών.
Μετά ζωντανέψαμε και ζωγραφίσαμε τον πίνακα: “Βάζο με γαρύφαλλα”. Τραγουδήσαμε και χορέψαμε με την κατάλληλη ενδυμασία και σκηνική παρουσία το «Γαρύφαλλο στ' αυτί».
Για άλλη μια φορά πραγματοποιήσαμε σχετική δραστηριότητα στον υπολογιστή, ζωγραφίζοντας λουλούδια στο tux paint και στο babypedia φτιάξαμε ένα μπουκέτο μετρώντας προσεκτικά τα λουλούδια. Επίσης ζωγραφίσαμε με διάφορα χρώματα τους αριθμούς από το ένα έως το δέκα. Έπειτα τοποθετήσαμε αληθινές μαργαρίτες κάτω από τις καρτέλες των αριθμών τόσες όσες έγραφε ο κάθε αριθμός.
Αργότερα παρατηρώντας τον πίνακα του Γ. Ιακωβίδη: “Η κοιμισμένη ανθοπώλης” προσεγγίσαμε το έργο με διάφορες ερωτήσεις: Με ποιο τρόπο ο ζωγράφος μας μετέδωσε τη μελαγχολία του κοριτσιού; Πώς θα χαρακτήριζες την έκφραση του κοριτσιού; Γιατί ο Ιακωβίδης ζωγράφισε το κορίτσι; Μετά συνθέσαμε ένα ποίημα για το κορίτσι του πίνακα και γράψαμε τις λέξεις που έλειπαν. Έπειτα γεμίσαμε το καλάθι του κοριτσιού με δικά μας λουλούδια και γράψαμε τον τίτλο του πίνακα. Τέλος τραγουδήσαμε την Άνοιξη, παίξαμε το παιχνίδι τσιγκολελέτα και συμπληρώσαμε τον τελευταίο στίχο με αστείες φράσεις.
Με ερέθισμα τον πίνακα «Ο κήπος», περιποιηθήκαμε τον κήπο του νηπιαγωγείου μας, με τη συμμετοχή γονέων.
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
Κ. ΒΟΛΑΝΑΚΗΣ: “Αραγμένα καράβια”
                            “Πριν από την καταιγίδα”
                            “Το λιμάνι του Βόλου”
                            «Σπρώχνοντας τη βάρκα στη θάλασσα»
Και καθώς φτάναμε στο τέλος της σχολικής χρονιάς κι έχοντας μπει πια ο Ιούνιος και το καλοκαίρι, δε θα μπορούσαμε να μην ασχοληθούμε με τα έργα του πατέρα της θαλασσογραφίας του Κ. Βολανάκη. Τέσσερις υπέροχοι πίνακες με χαρακτηριστικό στοιχείο τα καράβια και τη θάλασσα. Τα παιδιά κλήθηκαν να συγκρίνουν αυτούς τους  πίνακες, να τους περιγράψουν, να μιλήσουν για τα συναισθήματα που τους δημιουργούν, να κατασκευάσουν καραβάκια με χαρτοδιπλωτική, χρησιμοποιώντας τεχνική κολλάζ , πινέλα και μαρκαδόρους. Φτιάξαμε μεγάλη βάρκα από χαρτί του μέτρου, τη διακοσμήσαμε και ζωντανέψαμε τον πίνακα «Σπρώχνοντας τη βάρκα στη θάλασσα».
ΑΛΛΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ
  • Γινόμαστε ζωγράφοι και μοντέλα
  • Δημιουργούμε τους πίνακες των ζωγράφων σε ψηφιακά παζλ
Η ΕΚΘΕΣΗ ΜΑΣ
Λίγο πριν την κορύφωση του σχεδίου εργασίας μας δημιουργήσαμε τη δική μας έκθεση με τα πρωτότυπα και αυθεντικά έργα των παιδιών μας βασισμένα στους πίνακες των γνωστών Ελλήνων ζωγράφων του 19ου αιώνα.
Ξεχώρισαν για τα χρώματά τους, τη φαντασία τους, την καταπληκτική απόδοσή τους και τη μοναδικότητά τους. Επόμενο λοιπόν ήταν αυτή η καταπληκτική δουλειά των παιδιών μας να γίνει γνωστή και στον υπόλοιπο παιδικό κόσμο και μη της πόλης μας, καθώς δημοσιεύθηκε σχετικό άρθρο στην τοπική εφημερίδα: Πατρίς.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ
  • Τα νήπια συμμετείχαν σε όλη τη διάρκεια του προγράμματος με μεγάλο ενδιαφέρον.
  • Απέκτησαν νέες γνώσεις, εμπλούτισαν το λεξιλόγιό τους, μίλησαν για τις εμπειρίες τους, αντάλλαξαν απόψεις, εκφράστηκαν, έπαιξαν, πειραματίστηκαν.
  • Προβληματίστηκαν και έδωσαν λύσεις κατά την υλοποίηση των δράσεων αναπτύσσοντας  τις δεξιότητές τους.
  • Γνώρισαν καινούρια υλικά, τεχνικές, εργαλεία και μεθόδους εικαστικής έκφρασης.
  • Ανέπτυξαν τη φαντασία και τη δημιουργικότητά τους.
  • Καλλιεργήθηκαν αισθητικά.
  • Συνεργάστηκαν αρμονικά, σε πνεύμα αλληλοβοήθειας και δούλεψαν ομαδικά.
  • Πραγματοποίησαν τις αρχικές ιδέες τους.
  • Οι γνωστικοί, παιδαγωγικοί και μαθησιακοί στόχοι υλοποιήθηκαν.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ
  • Το Εργαστήρι Ελεύθερου Σχεδίου Άρτιον και ιδιαιτέρως την κυρία Τάνια Χριστοφοράτου  για τις δράσεις που οργάνωσε στον χώρο του εργαστηρίου.
  • Τον Πολιτιστικό Σύλλογο Ν. Αλικαρνασσού «Η Αρτεμισία» και ιδιαιτέρως την κυρία Μαίρη Χατζάκη για την ξενάγηση στη δημοτική πινακοθήκη και τη δημιουργία ψηφιδωτού με τα παιδιά.
  • Τη Φιλαρμονική του Δήμου Ηρακλείου.
  • Την κυρία Λίλα Καραταράκη, μητέρα μαθητή, ζωγράφο και εικαστικό που επισκέφτηκε το σχολείο μας.
  • Την κυρία Νικηφοράκη Μάρω, γειτόνισσα του νηπιαγωγείου μας για την ευγενική της συνδρομή στην αναπαράσταση του πίνακα « Τα πρώτα βήματα» του Γ. Ιακωβίδη.
  • Την κυρία Κούκα Ανίλα, μητέρα μαθήτριας για την ευγενική της συνδρομή στην αναπαράσταση του πίνακα «μητρική στοργή» του Γ Ιακωβίδη.
  • Την κυρία Σοφία Ταμπακάκη, γιαγιά μαθητή μας για την ευγενική της συνδρομή στην αναπαράσταση του πίνακα « Το παραμύθι της γιαγιάς» του Ν. Γύζη.
  • Όλους τους γονείς που συμμετείχαν σε δράσεις του προγράμματος, περίπατος στους δρόμους της γειτονιάς, πασχαλινά τσουρέκια, πρασίνισμα του κήπου του σχολείου μας  κ.ά.
  • Τον Σύλλογο γονέων και κηδεμόνων του νηπιαγωγείου μας.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ
  • Γιαλουράκη, Σ. (2009). Έθιμα παιχνιδίσματα στου χρόνου τα γυρίσματα, τόμος Α' & Β'.  Δίπτυχο. Αθήνα.
  • Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής, (2005).  Θεοτοκάριο για τα παιδιά. Αθήνα.
  • Μαντούβαλου-Ηλιάδη, Σ. (1989). Ντορεμιφασολλασι. Αγροτικές Συνεταιριστικές Οργανώσεις  ΑΕ. Θεσσαλονίκη.
  • Περιοδικό Hitec. Τα μουσικά όργανα της συμφωνικής ορχήστρας. Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη.
  • Τζαβάρα, Κ. (2009). Μαγικές διαδρομές στην Τέχνη, Γ. Ιακωβίδης. Διάπλους. Θεσσαλονίκη.
  • Φυσική  Αγωγή  Α' και Β'  Δημοτικού, (2006). ΟΕΔΒ.  Αθήνα.
  • Χατζή, Γ. (1988). Έλληνες ζωγράφοι, 19ος αιώνας. Κέδρος. Αθήνα.
  • Krings, A. (2002).  Ματθαίος ο σκαραβαίος. Παπαδόπουλος. Αθήνα.
ΟΙ ΠΙΝΑΚΕΣ ΤΩΝ ΖΩΓΡΑΦΩΝ
Κ. ΒΟΛΑΝΑΚΗΣ
  • Η έξοδος του Άρεως
  • Ψαράδικα στο πρωϊνό
  • Πριν από την καταιγίδα
  • Το λιμάνι του Βόλου
  • Πυρπόλυση της τουρκικής φρεγάτας
  • Αραγμένα καράβια
  • Βάρκα στο ποτάμι
  • Ρίχνοντας τα δίχτυα
  • Σπρώχνοντας τη βάρκα στη θάλασσα
Ν. ΓΥΖΗΣ
  • Κρυφό σχολειό
  • Ο αιχμάλωτος
  • Το παιδομάζωμα
  • Τα αρραβωνιάσματα
  • Μετά την καταστροφή των Ψαρών
  • Τσουρέκι
  • Γιαγιά που χορεύει με τα εγγόνια της
  • Το παραμύθι της γιαγιάς
  • Η ψυχή του καλλιτέχνη
  • Ο χορός των μουσών
  • Ο ζαχαροπλάστης
Γ. ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ
  • Ρόδια
  • Νεκρή φύση με σταφύλια
  • Κερί της βλάχας
  • Μητρική στοργή
  • Κτένισμα
  • Παιδική συνανυλία
  • Παραφωνία
  • Γεράνια στο κάνιστρο
  • Κούκου
  • Η γυναίκα του καλλιτέχνη και ο γιος του
  • Η κοιμισμένη ανθοπώλης
  • Πρώτα βήματα
  • Βάζο με γαρύφαλλα
  • Ο κήπος
Ν. ΛΥΤΡΑΣ
  • Κάλαντα
  • Γαλατάς
  • Φίλημα
  • Αναμονή
  • Καρπούζι
  • Ψάθινο καπέλο
  • Επιστροφή από το πανηγύρι
  • Πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας
Κ. ΠΑΡΘΕΝΗΣ
  • Ευαγγελισμός
  • Ο Χριστός στο όρος των ελαιών
  • Αποκαθήλωση
  • Ανάσταση
  • Ο χορός
  • Μάχη του Ηρακλή με τις αμαζόνες
  • Νεκρή φύση
  • Νεκρή φύση με φρούτα και βιολί
  • Το λιμάνι της Καλαμάτας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου